صبح آخرین روز بدون حمایت خانواده شهید شهریاری ساخته نمی‌شد
تاریخ انتشار: ۲۱ اردیبهشت ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۱۸۷۱۰۱۹
تهیه کننده سریال «صبح آخرین روز» گفت: این اثر بدون حمایت مادرانه همسر و مادر شهید شهریاری ساخته نمی‌شد.
به گزارش روابط عمومی معاونت امور استان های صدا و سیما، آیین رونمایی از سریال «صبح آخرین روز» روایتگر زندگی دانشمند هسته‌ای شهید مجید شهریاری، عصر دوشنبه ۲۰ اردیبهشت با حضور خانواده این شهید والامقام برگزار شد.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در ابتدای مراسم سید عباس فاطمی، رئیس مرکز سیمای استان‌ها در سخنانی عنوان کرد: این سریال کاری بسیار سنگین در شرایط سخت بود، گروه سازنده یک سال به صورت پیوسته در شرایط دشوار ناشی از محدودیت‌های کرونا کار کردند و تمام تلاش تیم تولید این بود که عوامل و بازیگران گرفتار بیماری نشوند.
وی افزود: پرداختن به زندگی شخصیت‌ها و شهدای معاصر یکی از سخت‌ترین کارها در صداوسیماست زیرا نمی‌توانیم همه فعالیت‌های این چهره‌های ماندگار را به تصویر بکشیم.
ساخت سریال صبح آخرین روز ادای دین به شهید شهریاری است
در ادامه سیدمحسن لطیفی، مدیرکل صداوسیمای زنجان که به صورت ویدیوکنفرانس در جلسه حاضر بود، در سخنانی عنوان کرد: صبح آخرین روز در ۲۱۸ روز کاری تولید شده است؛ این سریال ۱۵ شهریور ۹۹ در زنجان کلید زده شد و امروز ۲۰ اردیبهشت ماه از آن رونمایی می‌شود.
وی ادامه داد: سریال در ۴۵۰ لوکیشن تصویربرداری شده و ۴۰۰ بازیگر اصلی و فرعی در آن حضور داشتند همچنین بیش از ۱۰۰ نفر گروه تولید این کار را تشکیل می‌دادند.
لطیفی با بیان اینکه یک هزار و ۲۳۳ سکانس در شرایط سخت کرونایی ضبط شد و بدون وقفه به پایان رسید، گفت: امروز شاهد رونمایی از این اثر ارزشمند هستیم و امیدوارم بتوانیم گوشه‌ای از وظایف خود را نسبت به شهید شهریاری ادا کرده باشیم.
همسر شهید شهریاری: زندگی ما آمیخته‌ای از علم و ایمان بود
بهجت قاسمی، عضو هیات علمی دانشکده هسته‌ای دانشگاه شهید بهشتی و همسر شهید دکتر مجید شهریاری نیز در سخنانی با تشکر از معاونت امور استان‌ها و صدا و سیمای زنجان، ادامه داد: باید به فال نیک بگیریم که تهیه‌کننده این سریال که خود اهل زنجان و از یک خانواده شهید است، ساخت این سریال را به عهده گرفت. همچنین از کارگردان مجموعه، صداوسیما، سازمان انرژی اتمی به ویژه دکتر صالحی رئیس این سازمان و امیر حاتمی وزیر دفاع تشکر می کنم؛ تشکر ویژه‌ای هم از دانشگاه شهید بهشتی و مدیریت این دانشگاه برای همکاری در پروژه دارم.
وی تاکید کرد: زندگی من و شهید شهریاری آمیخته‌ای از کلماتی مانند علم و معرفت و ادب و ایمان و تواضع و گسترده‌ای از عشق بود و خوشحالم در زندگی کسی بودم که با شهادت و به شیرینی از جمع ما رفت هر چند نبود او برایم بسیار سخت است.
سپیده خداوردی: حضور شهید شهریاری را در تمام مدت فیلمبرداری احساس می‌کردم
سیپده خداوردی بازیگر نقش همسر شهید شهریاری هم در این نشست گفت: مطمئنم شهید شهریاری اینجا حضور دارند زیرا در کل مدت فیلمبرداری حضور و حمایت‌های او را حس می‌کردیم.
وی ادامه داد: خوشحالم که امروز توفیق دیدار با همسر شهید شهریاری را دارم و همچنین از تهیه‌کننده و کارگردان مجموعه هم کمال تشکر را دارم چرا که با درایت، حمایت و نگاه آنان تلاش کردم، بخشی از گذشت و ایمان و عشق همسر شهید را به نمایش بگذارم و همچنین تلاش خود را کردیم که لحظات مختلف زندگی این شهید بزرگوار برای مخاطب باورپذیر باشد.
تهیه‌کننده سریال: اگر همراهی مادر و همسر شهید شهریاری نبود این مجموعه ساخته نمی‌شد
مصطفی علمی فرد تهیه کننده سریال «صبح آخرین روز» هم در این مراسم طی سخنانی ابراز کرد: آن چیزی که به عنوان یک فرزند کوچک استان زنجان در خودم دیدم این است که از همراهی مادرانه همسر و مادر شهید شهریاری بسیار تشکر کنم زیرا اگر حمایت‌ها و گرفتن دست تیم نویسندگی و تولید این کار توسط ایشان نبود، ایده اولیه به فعلیت نمی‌رسید؛ بارها خدمت خانواده شهید رسیدیم و از لحظه لحظه اتفاقات در زندگی شهید شهریاری پرسیدیم و متوجه شدیم چه زندگی جذاب و دراماتیکی برای خلق اثر وجود دارد.
تهیه کننده این مجموعه عنوان کرد: همسر شهید شهریاری به من می گفت اگر با پخش سریال حتی یک یا دو جوان ترغیب بشوند که در زمینه انرژی هسته‌ای فعالیت کنند سریال پیام خود را رسانده است.
حسین تبریزی، کارگردان صبح آخرین روز هم با اشاره به اینکه خوشحال است توفیق ساخت این سریال داشته، گفت: من به تنهایی این کار را انجام ندادم، نزدیک به ۶۰ نفر از عوامل گروه دیده نمی‌شوند اما زحمت اصلی را کشیده اند.
مادر شهید مجید شهریاری نیز در این مراسم و در ارتباط ویدئوکنفرانسی با تشکر از عوامل ساخت سریال، گفت: امیدوارم این سریال بسیار روی جوانان اثر بگذارد.
در پایان بخش‌هایی از سریال پخش و سپس از پوستر صبح آخرین روز توسط همسر شهید شهریاری رونمایی شد؛ این سریال به زودی از شبکه دو شبکه شما پخش خواهد شد.
در آستانه پخش «سریال صبح آخرین روز » از شبکه دو سیما و شبکه شما، آیین رونمایی از این سریال با حضور سید عباس فاطمی رئیس مرکز سیمای استان‌ها، دکتر بهجت قاسمی عضو هیات علمی دانشکده هسته‌ای دانشگاه شهید بهشتی و همسر شهید شهریاری، حسین تبریزی کارگردان و مصطفی علمی‌فرد تهیه کننده این سریال و برخی از بازیگران مجموعه و در ارتباط ویدیو کنفرانسی با صداوسیمای مرکز زنجان برگزار شد.
سریال صبح آخرین روز به کارگردانی حسین تبریزی با موضوع داستان زندگی شهید شهریاری بعد از ماه مبارک رمضان از شبکه دو به روی آنتن می رود.
این سریال در ۳۰ قسمت ۵۰ دقیقه ای در صدا و سیمای مرکز زنجان به سفارش مرکز سیمای استان‌ها و با مشارکت سازمان انرژی اتمی، وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح و استانداری زنجان تولید شد.
بیشتر بخوانید
جزئیات اولین سریال درباره دانشمند هسته‌ای پیش‌تولید سریال «شهید شهریاری» آغاز شد/ جزییات یک پروژه پربازیگر سریال شهید شهریاری بعد از ماه رمضان پخش می شودمنبع: ایران آنلاین
کلیدواژه: همسر شهید شهریاری صبح آخرین روز تهیه کننده استان ها هسته ای
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۱۸۷۱۰۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
افعی تهران، راسکولنیکُف و احساس منحصر به فرد بودن در جهان
عصر ایران؛ مهدی مالمیر- با یک نگاه سرسری به لیست سازندگان سریال «افعی تهران» هم می‌شد حدس صائب زد که سریال با مخاطبِ بسیار همراه خواهد شد؛ مخاطبانی که نرم نرمک و از گوشه و کنار صدای انتقادات برخی‌شان را می‌شنویم که بر این نکته انگشت تاکید می‌فشارند که در این سریال، به اخلاق و رفتار مردم ساکن در تهران کم‌لطفی‌هایی شده است چراکه مردم در تهران آن سان که سریال به تصویر کشیده، آدم‌هایی بی‌اعتنا به همنوع و کنایه‌زن و تلخ‌زبان نیستند.
در اینکه در تمام شهرها در سراسر جهان آدم‌هایی از این جنس کم نیستند حرفی نیست اما چرا در این سریال این نوع آدم‌ها در کانون سریال قرار گرفته‌اند و بی اغراق در بیشترِ سکانس‌ها با این تیپ آدم‌ها رو به رو می‌شویم؟
پاسخ اما به تیپ شخصیت اصلی سریال باز‌می‌گردد. ما به جهان شخصی وارد شده‌ایم و با چشمان شخصیتی جهان را می‌نگریم که نگاهی دگرگونه به انسان‌ها و جهان دارد: «آرمان» منتقد سینما و مدرسی است که در آستانۀ 50 سالگی فرصتی به کف آورده تا نخستین فیلم بلندش را کارگردانی کند و به جرگۀ کارگردانان فیلم اولی بپیوندد! این منتقد سینمایی که کمی دیر برای ساختن فیلم‌اش به تکاپو افتاده، از نوعی ویژگی شخصیتی برخوردار است که بدان «شخصیت بیش از حد حساس» یا hayper sensitive person گفته می‌شود.
دارندگان این ویژگی شخصیتی، جهان گرداگردشان را با حساسیت بالا درک و دریافت می‌کنند و از پیش پا‌افتاده‌ترین ماجراهای روزمره نمی گذرند و مدام رخدادی را که برای بسیارانی می‌تواند با پوزخندی یا دستِ بالا با شانه بالا انداختنی برگزار شود، در ذهن و ضمیرشان همچون سکانسی از یک فیلم دردناک مرور می‌کنند و دندان روی دندان می‌سایند و گهگاه از کاهی کوه می‌سازند و مته به خشخاش زندگی می گذارند.
مثلا پاسخ نه چندان گرم نانوای محترمِ محل در یک صبح سرد، برای کاراکترهایی که چندان درگیر ویژگیِ «شخصیت بیش از اندازه حساس» نیستند، می‌تواند با بی اعتنایی و حتی بی توجهی رو به رو شود یا آن را به حساب خستگی و هزار و یک دلیل و علت دیگر بنویسند و همچون بچه آهوییسبکبال از کنار آن بگذرند و دنبال کار و بار خود را بگیرند، اما شخصیت بیش از حد حساس، این بی‌مهری کوچک را در ذهن خود بدل به رویدادی بزرگ می‌کند و با منفی‌بافی و تفسیرهای کهکشانی از یک اتفاق روزمره، به روان خود زخم‌های ناسور می‌زند و سلول‌های عصبی خود را به کشتن می‌دهند!
در سریال افعی تهران با کارگردانی « سامان مقدم» چند بار هم از زبان خود شخصیت محوری داستان که صادقانه در برابر روان‌شناس اقرار کرد که رویدادهای روزمره را نمی‌تواند مثل باقی ادم ها ندیده یا نابوده بگیرد با تیپ شخصیتی ارمان کارگردان پنجاه ساله آشنا می شویم و هم در یکی از ظریف ترین سکانس ها که به روشنی دست بر روی نقطه ضعف شخصیت حساس می گذارد: آنجا که آرمان در سکانسی از سالن تئاتر بیرون می آید و وقتی پول بلیتش را از خانم بلیت فروش مطالبه می کند و خواهان پس گرفتن آن است با نگاه توام با تحقیر خانم مواجه می شود و صحنه خندۀ نه چندان مودبانه و نالازم خانم بلیت فروش را چند بار در موقعیت‌های مختلف به یاد می آورد و در آنجا است که سریال اولین تلنگر را به مخاطب می‌ند که با شخصیتی نامعمول در سریال رو به رو است و ضروری است از او انتظار رفتار و منشی از لون دگر داشته باشد.
هنگامی که با شخصیت داستان و ویژگی‌های رفتاری او آشنا شدیم، با آسودگیِ بیشتری می‌شود رفتار او و کنش و واکنش‌اش را در دایره همکاران، همسایه و همسر سابق و همسایه پیش‌بینی و درک کرد.
آرمان با سِنسورهای حساس اش بدل به آینه‌ای زشت‌نما می‌شود که دست بر روی نکاتی می‌نهد که شاید در زندگی روزانه کمتر کسی به قول قدیمی‌ها سنگی در ترازوی آنها بگذارد.
اینکه رابطۀ میان شهروندان در کلان‌شهری مثل تهران تا چه اندازه می‌تواند پیچیده باشد. تا چه اندازه باید مراقب سخنانی باشیم که با شتاب بر زبان جاری می‌سازیم، تا چه اندازه باید سکنات خود را به هنگام حمله خشم و کدورت و حسادت کنترل کنیم و... چرا که همه آدم‌ها نمی توانند به راحتی از ماجرایی، کنایه ای، متلکی و نیشِ زبانی و پرخاشی درگذرند و این احتمال متاسفانه کم نیست که برای برخی اتفاقات ناگوار روزمره بدل به عقده‌ها و کمپلکس‌های خطرخیز شود.
افعی تهران، همان قاتلی که در شهر پیچ و تاب می‌خورد و آرمان بر آن است تا فیلم‌اش را از روی زندگی پُرماجرای او بسازد، احتمالا یکی از همین «شخصیت های بسیار حساس» است که ناخوشی روانی‌اش به حد خطرآفرینی برای جامعه تبدیل شده است؛ احساس نزدیکی حسی میان کارگردان و قاتل سریالی هم از همین اشتراکات روانی سرچشمه می‌گیرد.
هر دو، چه کارگردان و چه قاتل زندگی درونیِ پیچیده ای دارند. هر دو از رویدادهایی رنج می کشند که از زمان کودکی بر روان شان سنگینی می کند( قاتل زنجیره ای کسانی را می کشد که در کارنامه شان سابقه کودک آزاری دارند) و در نهایت، هر دو آدم های منحصر به فردی در نوع خود به شمار می روند که در قاتل این احساس منحصر به فرد بودن به جنایت می انجامد. چرا که هر قاتلی چنان چه از رمان بی نظیر «جنایت و مکافات» آموخته ایم، در وهله اول با نوعی احساس خاص بودن، خود را محق می داند که دست اش را به خون همنوع رنگین کند. راسکولنیکوف کم بنیه و بیمار که دانشجوی حقوق بود، در هذیانات و تفکرات اش به این نتیجه رسیده بود که آدمی است « ویژه» که سزاوار به انجام رساندن کاری است که از هر کسی ساخته نیست: قتل پیرزن رباخواری که زندگی او را همچون زندگی پشه ای بی ارزش می شمارد و شایسته ی نابودی!
راسکولینکوف در رمان "جنایت و مکافات"
در آخر، می شود به نویسندگان فیلمنامه آفرین گفت که شخصیتی با ویژگی های روانی خاص آفریده‌اند و داستان را بر روی شانه‌های یک شخصیت بیش از حد حساس سوار کرده اند و از این طریق، هم سریالی با مایه‌های پلیسی و جنایی ساخته‌اند و هم شماری از ویژگی‌های برخی از ما شهروندان عجول و بی حوصله و گهگاه بی‌ملاحظه را به تصویر کشیده‌اند که کمتر کسی در فیلم‌ها و سریال‌ها به این ظریفه‌ها توجهی جدی نشان می‌دهد.
حمله به نمازگزاران در گذره هرات افغانستان/ ۶ نفر شهید شدند